DEBİAN Kullanım

Konsolda Çalışmak : Bir süre sonra Linux'u tanıyacak ve birçok işinizde konsoldan vazgeçemeyeceksiniz. Bu durumda küçük bir ayar yaparak listelenen dosya ve dizinlerin renklendirilmesini sağlayabilirsiniz. Ev dizini altındaki .bashrc isimli gizli dosyayı (bende /home/engin/.bashrc dosyası) bir metin düzenleyici ile açın ve en sonuna "alias ls='ls --color=auto'" satırını ekleyin. Artık yeni açtığınız konsol emülasyon pencerelerinde listeleme yaptığınızda dosyaların türlerine göre farklı renklerde listelendiğini göreceksiniz.

Totem'de Video Kodekler : Totem çok sevdiğim bir video oynatıcı yazılım. Ben KDE kullanıyorum diyorsanız size Kaffeine tavsiye ederim. Totem oynatıcısı altında birçok video formatını açabiliyor iken bazılarını açamadığımı gördüm. Hemen ünlü video oynatıcı MPlayer'ın resmi sitesini ziyaret ettim. http://www2.mplayerhq.hu/homepage/design7/codecs.html adresindeki kodeklerin hepsini içeren "all" isimli sıkıştırılmış dosyayı indirdim. (Yaklaşık 12.7 Mbyte) Totem Film Oynatıcı'yı açtım. Düzenle->Tercihler->"Add Proprietary Plugins..." yolunu izledim. İndirdiğim sıkıştırılmış dosyaları açarak içeriğini açılan pencere içine kopyaladım. Artık gerekli olabilecek birçok kodek totem tarafından tanınmakta.

Totem'de Altyazı : Totem ile ilgili bir diğer küçük ayar ise altyazı büyüklüğü olacaktır. İlk gelen hali ile altyazılar size biraz küçük gelebilir. Gedit ile ev dizinindeki .gnome2 dizini altındaki totem_config dosyasını açınız. Bu dosyadaki "# subtitle size" bölümünü bulun. Bir alt satırda büyüklükle ilgili yazılar var. Sonraki satırı bende olduğu gibi "subtitles.separate.subtitle_size:very large" şekline getirebilirsiniz. Not: Altyazı dosyaları ile oynatılan filmin isimleri aynı olmalı yoksa oynatıcı altyazı dosyasını bulamaz.

Yeni Kernel : Debian ilk kurulduğunda benim indirdiğim netinstall cdsine göre linux-image-2.6.12-1-386 paketi kurulmuştu. Fakat debian depolarında daha güncel bir kernel olan linux-image-2.6.12-1-686-smp bulunmakta. Bunu kuruyorum. İşlemcim hyperthreading Pentium 4 mimarisine sahip olduğuna göre bu mimariyi en iyi şekilde kullanmam gerekli. Bu nedenle 686 ve üstü işlemcilere göre derlenmiş bir çekirdek gerekli olacak. Sondaki smp çoklu işlemci desteği anlamına geliyor ve hyperthreading özelliğini desteklemekte. Benim gibi bir mimariye sahip olmayan arkadaşlar synaptic altından "linux-image" yada "kernel-image" şeklinde arama yaparak uygun çekirdeği açıklamaları da okuyarak bulabilirler.

Konsol Çözünürlükleri : Biliyoruz ki grafik ortam yani X sunucu Ctrl+Alt+F7 ile erişilebilen 7. konsolda çalışmakta. Zaman zaman grafik arayüzü kullanmak istemeyen kullanıcılar 1 den 6 ya kadar olan diğer konsollarda işlerini yapmaktalar. Fakat gelen ilk ayarlarla yazılar çok büyük görünmekte, bu da rahat çalışmamızı engellemekte. Bu konsolların çözünürlüğünü artırmak için grub ayarlarını biraz değiştirerek çekirdeğe uygun çözünürlüğü bildireceğiz. konsoldan "su -" komutu ile root haklarına sahip olduktan sonra "nano /boot/grub/menu.lst" komutu ile grub ayar dosyasını açıyoruz. Dosyanın sonlarında ayarları göreceksiniz. Gerekli ayar "kernel /boot/vmlinuz-2.6.12-1-686-smp root=/dev/hda1 ro" satırının sonuna bir boşluk bırakarak "vga=xyz" şeklinde eklenmeli. Burada xyz kullanacağınız 24bit renk, 640x480 800x600 1024x768 1280x1024 1600x1200 çözünürlükleri için gerekli ayarlar sırayla 786 789 792 795 799 sayıları olmalı. Benim tercihim vga=792 olmakta.

Diğer Dosya Sistemlerini Bağlamak : Kurulum sırasında ext3 dosya sistemlerini sorunsuz bir şekilde bağladık. Ama ntfs bölümlerimiz vardı ise onlar kalmıştı. Kurulumdan sonra bunu elle ayarlamamız gerekli. Bağlanacak dosya sistemlerine ait bilgiler /etc/fstab dosyasında bir tablo halinde tutulur. Root haklarına sahip olduktan sonra disk bölümlerinize bir göz atmalısınız. "sfdisk -l" yeterli olur. Satırlardan birinde, "/dev/hda2 * 802 1470 669 5373742+ 7 HPFS/NTFS" şeklinde Ntfs dosya sistemini görüyoruz. Disk bölümü /dev/hda2 olarak isimlendirilmekte. Bunu öğrendikten sonrası çok kolay. "nano /etc/fstab" komutu ile tabloyu açın, yeni bir satıra geçerek sırayla şu bilgileri girin : 
"/dev/hda2 /mnt/win ntfs defaults,user,uid=1000,nls=utf8 0 0" Kaydedip çıkın. Dosya sistemi /mnt/win dizini altına bağlanacaktır fakat bu dizini önce oluşturmalıyız. "mkdir /mnt/win" komutu yeterli. Bir sonraki açılışta ntfs bölümümüz açılış sırasında otomatik olarak bağlanacaktır. Hemen kullanmak istersek "mount /dev/hda2" komutunu vermemiz yeterli olacaktır. Fstab dosyasında ntfs yazan yerlere vfat yazarak fat32 bölümleri de tanıtabilirsiniz. Unutmamamız gereken bir nokta da ntfs bölüme yazma hakkımızın olmayacağı, ntfs için yazma desteği hala geliştirilmektedir. Fakat fat32 için böyle bir sorun yoktur.

/etc/apt/sources.list dosyası

APT paketlerin bulunduğu kaynaklara nasıl erişebileceğinin bilgisini /etc/apt/sources.list dosyasında saklar.
Dosya içindeki girdilerin biçimi aşağıdaki gibidir:

     deb http://host/debian sürüm bölüm1 bölüm2 bölüm3
     deb-src http://host/debian distribution section1 section2 section3

Elbette yukarıda verdiğimiz örnek kullanılabilir değildir. Her satırın ilk kelimesi mutlaka deb veya deb-src olmak zorundadır. Bu ifadeler arşivin tipini belirler: derlenmiş ve kullanıma hazır duruma getirilmiş, binary paketler (deb) veya programın asıl kaynak kodu + Debian paketi için yapılan eklentilerden oluşan halini içeren paketler (deb-src).
Öntanımlı Debian sources.list dosyasının biçimi genellikle aşağıdaki gibi olacaktır:

     # See sources.list(5) for more information, especialy
     # Remember that you can only use http, ftp or file URIs
     # CDROMs are managed through the apt-cdrom tool.
     deb http://http.us.debian.org/debian stable main contrib non-free
     deb http://non-us.debian.org/debian-non-US stable/non-US main contrib non-free
     deb http://security.debian.org stable/updates main contrib non-free
     
     # Uncomment if you want the apt-get source function to work
     #deb-src http://http.us.debian.org/debian stable main contrib non-free
     #deb-src http://non-us.debian.org/debian-non-US stable/non-US main contrib non-free

En temel Debian kurulumu için ihtiyaç duyulan satırlar bunlardır. Birinci deb satırı resmi Debian arşivini gösterirken, ikincisi non-US arşivini ve üçüncüsü ise Debian güvenlik güncellemelerini içeren arşivi göstermektedir.
Sondaki iki satır yorum haline getirilmiş olup (satır başındaki `#' karakteri ile) apt-get tarafından yoksayılmaktadır. Buradaki deb-src satırları Debian kaynak paketlerini göstermektedirler. Eğer sıklıkla program kaynak kodlarını test veya yeniden derleme amaçlı olarak indiriyorsanız satırları aktif hale getirmelisiniz.
/etc/apt/sources.list dosyası çeşitli tiplerde satırlar içerebilir. APT uygulaması http, ftp, file (yerel dosyalar, örneğin bağlı durumdaki bir ISO9660 dosya sistemi) ve ssh arşiv tiplerini tanıyabilmektedir.
/etc/apt/sources.list dosyasında değişiklik yaptıktan sonra apt-get update komutunu çalıştırmayı unutmayınız. Bu komutla APT'nin dosyada belirtmiş olduğunuz arşivlerdeki güncel paket listesini edinmesini sağlamış olursunuz.

APT'nin yerel olarak kullanımı

Bazen APT tarafından kurulmasını istediğiniz onlarca paketiniz olabilir. Bunların hepsini birden sisteminizdeki kopyasından kurulumunu isterseniz aşağıdaki adımları izlemelisiniz.
Öncelikle bir dizin yaratıp içerisinde sizdeki .deb paketlerini atınız. Örnek olarak:

     # mkdir /root/debs

Paketlerin control dosyalarında belirtilen tanımlamalarının üzerine kendi tanımlamalarınızı override dosyası kullanarak yapabilirsiniz. Bu dosya içerisinde paketle birlikte gelen bazı seçenekleri aşağıdaki gibi tanımlayabilirsiniz:

     paket öncelik bölüm

paket, paketin ismini belirtir; öncelik değeri sırasıyla düşük, orta ve yüksek anlamında low, medium ve high olabilir; bölüm ise paketin ait olduğu bölümü gösterir. Dosya adının mutlaka böyle olması gerekmez, başka bir dosya kullanıp dpkg-scanpackages'a parametre olarak verebilirsiniz. Eğer bir override dosyası yazmak istemiyorsanız dpkg-scanpackages programını çağırırken /dev/null'u kullanabilirsiniz.
Halen /root dizini içerisindeyken aşağıdaki komutu çalıştırın:

     # dpkg-scanpackages debs dosya | gzip > debs/Packages.gz

Yukarıdaki satırda dosya olarak girilen dosya, override dosyasıdır. Bu komut APT tarafından kullanılmak üzere, paketler hakkında çeşitli bilgiler içeren Packages.gz dosyasını üretir. Paketleri kullanmak için son olarak aşağıdaki satırı sources.list dosyanıza ekleyin:

     deb file:/root debs/

Bu eklentiden sonra artık APT uygulamasını yeni arşivinizle birlikte kullanabilirsiniz. Ayrıca isterseniz kaynak paketler için de yerel bir arşiv oluşturabilirsiniz. Bunun için izlemeniz gereken yol yukarıdaki ile hemen hemen aynıdır. Dikkat etmeniz gereken nokta, .orig.tar.gz, .dsc ve .diff.gz dosyalarını da dizin içerisine kopyalamanız ve Packages.gz dosyası yerine Sources.gz dosyasını oluşturmanız gerektiğidir. Kullanacağınız program ise dpkg-scansources olacaktır. Örnek:

     # dpkg-scansources debs | gzip > debs/Sources.gz

Dikkat ettiyseniz dpkg-scansources uygulaması parametre olarak bir override dosyasına ihtiyaç duymamaktadır. sources.list dosyanıza eklemeniz gereken satır ise aşağıdadır:

     deb-src file:/root debs/

Paket listesini güncelleme

Paket yönetim sistemi kurulu paketler, kurulu olmayan paketler, kurulabilir paketler vb. hakkında bilgileri kendi özel veritabanında tutmaktadır. apt-get programı bu veritabanını kullanarak istenilen paketin nasıl kurulacağını, başka hangi paketlerin daha kurulması gerektiğini öğrenir.
Bu listeyi güncellemek için apt-get update komutunu kullanmalısınız. Bu komut /etc/apt/sources.list dosyanıza bakar ve belirtilen arşivlerden güncel paket listesini indirir.
Paket güncellemeri ve güvenlikle ilgili güncellemelerden sizin ve sisteminizin haberdar olabilmesi için bu komutu düzenli aralıklarla çalıştırmakta fayda vardır.

Paket kurma

Tek yapmanız gereken kuracağınız paketi belirtmek. Örneğin:

     # apt-get install xchat

APT hemen kendi veritabanını tarayarak bu paketin en son versiyonunu bulacak ve sources.list dosyanızda belirtilen arşivden indirmeye başlayacaktır. Bu paketin başka paketlere de bağımlı olması durumunda - ki örneğimizde de öyle - aynı adımları bağımlılık yaratan paketler için de yapacaktır. Aşağıdaki örneğe bakınız:

     # apt-get install nautilus
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following extra packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 
     The following NEW packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 nautilus 
     0 packages upgraded, 4 newly installed, 0 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 8329kB of archives. After unpacking 17.2MB will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

nautilus paketi bazı kütüphane paketlerine bağımlı durumdadır. Eğer bağımlılık yaratan paketleri de komutumuza eklemiş olsaydık APT devam etmek istiyor musunuz? sorusunu sormayacak ve hemen paketleri indirmeye başlayacaktı.
Bunun anlamı APT'nin sadece komut satırında belirtilmeyen ancak gereken paketleri de kurmak istediği zaman onay isteyeceğidir.
Aşağıdaki apt-get seçenekleri işinize yarayabilir:

     -h  Yardım ekranı.
     -d  Sadece indir , kurulumu yapma
     -f  Bütünlük kontrolü başarısız olsa da devam etmeye çalış
     -s  Hiçbir eylem yapma, sadece olayı simüle et
     -y  Tüm sorulara Evet cevabı verdiğimi farzet
     -u  İşlem sonucunda güncellenecek olan paketleri listele

Birden fazla paket kurulmak üzere tek satırda seçim yapılabilir. Gerekli paketler indirilir ve /var/cache/apt/archives dizini altına ilerideki kurulumlarda da kullanılmak üzere kaydedilir.
Aynı komut satırında kaldırılmasını istediğiniz paketleri de belirtebilirsiniz. Bunun için kaldırmak istediğiniz paketin ismini sonuna bir '-' karakteri ekleyerek yazmanız yeterli:

     # apt-get install nautilus gnome-panel-       
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following extra packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 
     The following packages will be REMOVED:
       gnome-applets gnome-panel gnome-panel-data gnome-session 
     The following NEW packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 nautilus 
     0 packages upgraded, 4 newly installed, 4 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 8329kB of archives. After unpacking 2594kB will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

Eğer herhangi bir şekilde kurulu bir paketin dosyalarına zarar verdiyseniz veya sadece kurulu bir paketin yeniden indirilip tekrar kurulmasını istiyorsanız --reinstall seçeneğini örnekteki gibi kullanmalısınız.

     # apt-get --reinstall install gdm
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     0 packages upgraded, 0 newly installed, 1 reinstalled, 0 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 0B/182kB of archives. After unpacking 0B will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

Bu yardım belgesinin yazımında APT versiyonu 0.5.3 idi. Eğer sisteminizde bu veya daha üst versiyon APT varsa ek bazı fonksiyonlara sahipsiniz: paketleri belirli bir dağıtım arşivinden apt-get install paket/dağıtımkomutu ile kurabilir veya apt-get install paket=versiyon komutu ile spesifik bir versiyonunu kurabilirsiniz. Örneğin:

     # apt-get install nautilus/unstable

komutu siz `stable' dağıtımla çalışıyor olsanız bile nautilus paketini `unstable' dağıtımından kuracaktır. Dağıtım alanı için kabul edilen değerler stable, testing, ve unstable'dır.
Hedef dağıtım seçerken -t anahtarını da kullanabilirsiniz, bu durumda apt-get bağımlılıkları bu dağıtıma göre düzenleyecektir.
ÖNEMLİ: `unstable' dağıtım yeni Debian paketlerinin upload edildiği yerdir. Çok sık güncellen bu arşiv yeni başlayanlar veya sisteminde kararlılık arayanlar tarafından kullanılmamalıdır.
`testing' dağıtımı `unstable' dağıtımdan kararlılık anlamında çok daha iyidir, ancak kritik sistemlerde mutlaka kararlı dağıtım kullanılmalıdır.

Paket kaldırma

Bir paketi artık kullanmak istemiyorsanız APT ile sisteminizden paketi kaldırabilirsiniz. Bunun için apt-get remove package komutunu vermeniz yeterli olacaktır. Örneğin:

     # apt-get remove gnome-panel
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following packages will be REMOVED:
       gnome-applets gnome-panel gnome-panel-data gnome-session 
     0 packages upgraded, 0 newly installed, 4 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 0B of archives. After unpacking 14.6MB will be freed.
     Do you want to continue? [Y/n]

Yukarıda da görüldüğü üzere APT kaldırılan pakete bağımlı olan paketler üzerinde de işlem yapmaktadır. Yukarıdaki soruyu onayladığınızda listelenen tüm paketler kaldırılacaktır. APT kullanarak bir paketi, o pakete bağımlı olan diğer paketleri kaldırmadan kaldırmanın :) bir yolu yoktur.
apt-get'in yukarıdaki gibi çalıştırılması sonrasında listelenen paketler sistemden kaldırılacak ancak paketlere ait konfigürasyon dosyaları -eğer varsa- sistemde kalacaktır. Konfigürasyon dosyaları ile birlikte paketleri tamamen kaldırmak için aşağıdaki komutu çalıştırın:

     # apt-get --purge remove gnome-panel
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following packages will be REMOVED:
       gnome-applets* gnome-panel* gnome-panel-data* gnome-session* 
     0 packages upgraded, 0 newly installed, 4 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 0B of archives. After unpacking 14.6MB will be freed.
     Do you want to continue? [Y/n]

Burada isminden sonra '*' karakteri olan paketlere ait konfigürasyon dosyalarının da kaldırılacağını anlıyoruz.
Kurulum install yönteminde olduğu gibi kaldırma remove işleminde de aynı satırda kurmak istediğiniz paketleri belirtebilirsiniz. Bunun için kurulmasını istediğiniz paketin sonuna '+' karakteri eklemeniz gereklidir.

     # apt-get --purge remove gnome-panel nautilus+
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following extra packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 nautilus 
     The following packages will be REMOVED:
       gnome-applets* gnome-panel* gnome-panel-data* gnome-session* 
     The following NEW packages will be installed:
       bonobo libmedusa0 libnautilus0 nautilus 
     0 packages upgraded, 4 newly installed, 4 to remove and 1  not upgraded.
     Need to get 8329kB of archives. After unpacking 2594kB will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

apt-get burada kaldırma işleminin yanı sıra kurulmasını istediğimiz paketi ve gerektirdiği diğer paketlerle birlikte listeler.

Paket güncelleme

Paket güncellemeleri APT'nin çok başarılı olduğu bir işlemdir. Tek bir apt-get upgrade komutu ile tüm paketlerin güncellenmesi sağlanabilmektedir. Bu komutu, sisteminizdeki paketleri kullandığınız dağıtımdaki programların güncel sürümlerine yükseltmek veya tümüyle yeni bir Debian sürümüne yükseltme yapmak amacıyla kullanabilirsiniz. Dağıtım yükseltmeleri için önerilen yol apt-get dist-upgrade kullanılmasıdır.
Komutun -u seçeneği ile çalıştırılması oldukça yararlıdır. Bu seçeneğin kullanımıyla APT güncellenecek paketleri listeler. APT paketlerin en son versiyonlarını indirecek ve gereken sırada kurulumu gerçekleştirecektir. Böylesi bir güncelleme yapmadan önce apt-get update komutu ile paket listenizi de güncellemeniz önemlidir. Aşağıdaki örneğe bakalım:

     # apt-get -u upgrade
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following packages have been kept back
       cpp gcc lilo 
     The following packages will be upgraded
       adduser ae apt autoconf debhelper dpkg-dev esound esound-common ftp indent
       ipchains isapnptools libaudiofile-dev libaudiofile0 libesd0 libesd0-dev
       libgtk1.2 libgtk1.2-dev liblockfile1 libnewt0 liborbit-dev liborbit0
       libstdc++2.10-glibc2.2 libtiff3g libtiff3g-dev modconf orbit procps psmisc 
     29 packages upgraded, 0 newly installed, 0 to remove and 3 not upgraded.
     Need to get 5055B/5055kB of archives. After unpacking 1161kB will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

İşlem oldukça basittir. İlk bir kaç satırda apt-get bazı programların sistemde tutulmaya devam edileceğini kept back söylemektedir. Bunun anlamı, listelenen programların yeni versiyonları olmasına rağmen herhangi bir nedenden ötürü sisteminize kurulamayacak olmasıdır. Büyük olasılıkla ilgili paketler, paket listenizde yer almayan paketlerin veya paket versiyonlarının kurulmasını gerektirmekte, bu işlem yapılamayacağı için de paketler güncellenmemektedir. İkinci olası neden, paketin yeni versiyonunun sisteminizde daha önce olmayan yeni bir pakete bağımlı olmadır.
Birinci senaryo için kesin bir çözüm yoktur. İkinci durumda problem yaratan paketi apt-get install komutu ile kurarak sorunu çözebilirsiniz. Daha temiz bir yöntem ise dist-upgrade kullanmaktır, bu sayede sistemde daha önce olmayan yeni paketler de kurulacaktır

APT ile dselect kullanımı

dselect, kurulum için Debian paketleri seçebileceğiniz bir programdır. Kullanımı oldukça karışık ve zor olduğundan yeni kullanıcılar bazen program içerisinde yönlerini kaybedebilirler.
dselect'in özelliklerinden biri, Debian paketlerinin "şiddetle önerilen" ve "tavsiye edilen" paketlere ait bilgilerini işleyebilmesidir ("recommending" ve "suggesting"). Programı çalıştırmak için root iken dselect komutunu verin. Erişim yöntemleri menüsünden 'apt' seçimini yapın. Mutlaka gerekli olmamakla birlikte, eğer bir CDROM kullanmıyor ve paket indirmek istiyorsanız erişim yöntemi olarak 'apt' kullanmalısınız.
dselect ile seçimlerinizi yaptıktan sonra, aşağıdaki komutu çalıştırın:

     # apt-get -u dselect-upgrade

Örnek:

     # apt-get -u dselect-upgrade
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     The following packages will be REMOVED:
       lbxproxy 
     The following NEW packages will be installed:
       bonobo console-tools-libs cpp-3.0 enscript expat fingerd gcc-3.0
       gcc-3.0-base icepref klogd libdigest-md5-perl libfnlib0 libft-perl
       libgc5-dev libgcc300 libhtml-clean-perl libltdl0-dev libsasl-modules
       libstdc++3.0 metamail nethack proftpd-doc psfontmgr python-newt talk tidy
       util-linux-locales vacation xbill xplanet-images 
     The following packages will be upgraded
       debian-policy 
     1 packages upgraded, 30 newly installed, 1 to remove and 0  not upgraded.
     Need to get 7140kB of archives. After unpacking 16.3MB will be used.
     Do you want to continue? [Y/n]

Şimdi bu ekran çıktısını aynı sistemdeki apt-get dist-upgrade çıktısı ile karşılaştıralım:

     # apt-get -u dist-upgrade   
     Reading Package Lists... Done
     Building Dependency Tree... Done
     Calculating Upgrade... Done
     The following packages will be upgraded
       debian-policy 
     1 packages upgraded, 0 newly installed, 0 to remove and 0  not upgraded.
     Need to get 421kB of archives. After unpacking 25.6kB will be freed.
     Do you want to continue? [Y/n]

Görüldüğü gibi dselect ile yapılan güncellemede yukarıdaki listede olmayan paketler de yüklenmek üzere seçilmiştir. Çünkü güncellenecek olan paketlerin "şiddetle önerilen" ve "tavsiye edilen" paketler alanları da incelenmiş, bu paketler listeye dahil edilmiştir. Dselect APT ile birlikte kullanıldığında oldukça güçlü bir araçtır.

Sadece belirli bir Debian versiyonuna sahip paketleri güncelleme

apt-show-versions programı, karışık bir sistem kullanan kullanıcıların sistemlerini güncellemelerinde daha güvenli bir ortam sunar. Örneğin aşağıdaki gibi sadece sisteminizdeki unstable paketleri güncelleyebilirsiniz:

     # apt-get install `apt-show-versions -u -b | grep unstable`

Programları anında kurma



Bir program derliyorsunuz ve aniden bir hata oluştu! Çünkü program sisteminizde olmayan bir .h dosyasına ihtiyaç duyuyor. auto-apt programı sizi bu senaryolardan kurtaracaktır. Gerektiğinde ilgili paketi kurmak isteyip istemediğinizi soracak, derleme işlemini durduracak ve programı çekip kurduktan sonra derleme işleminin devam etmesini sağlayacaktır.

Peki nasıl yapacaksınız:
     # auto-apt run komut
Burada komut yerine derleme için kullanacağınız komutu yazmalısınız.
     # auto-apt run ./configure
Ardından gerekli paketleri kurmak isteyip istemediğinizi soracak, apt-get'i çağırarak kurulumları otomatik olarak gerçekleştirecektir.
Auto-apt programı efektif olarak çalışabilmek için kendi özel veritabanını tutar. Bu veritabanının güncel tutulması programın beklenilen davranışı gösterebilmesi açısından önemlidir. Veritabanını güncellemek için auto-apt update, auto-apt updatedb ve auto-apt update-local komutlarını çalıştırmalısınız.
Bir dosyanın hangi pakete ait olduğunu bulma
Bir paketi kurdunuz ancak apt-cache ile nasıl çağıracağınızı bilmiyorsunuz. Fakat programın dosya adını biliyorsunuz, veya paketten çıkan başka herhangi bir dosyanın adını bilmektesiniz. Bu durumda apt-file programı ile paket adını bulabilirsiniz:
     $ apt-file search dosya_adı
Bu komut aynı dpkg -S gibi çalışır ancak ayrıca verdiğiniz dosyayı içermesine rağmen sisteminizden sonradan kaldırılmış olan paketleri de listeler.
Bir paketin içeriğini aşağıdaki komutla listeleyebilirsiniz:
     $ apt-file list paket_adı
apt-file tüm paketler hakkında içerdikleri dosyalara ilişkin kayıtları tutar. Aynı auto-apt'de olduğu gibi bu veritabanının da zamanla güncellenmesi gereklidir:
     # apt-file update
Öntanımlı olarak apt-file auto-apt ile aynı kaynağı kullanır.

Kaynakça

www.debian.org
www.enginkuzu.org